Ik belandde vandaag in een woordenwisseling op Twitter (schokkend, ik weet het) met iemand die voorstander was van de terugkeer van het rietje op school. Volgens haar Twitter-profiel slaat ze vaak haar eigen kinderen. Dit kan iemand zijn geweest die aan het trollen was, op zoek naar mensen die erop reageren of iemand die een zieke fantasie vertolkte. Ik hoop in ieder geval dat dit het geval is en dat haar kinderen, als ze er al zijn, de roede bespaard blijven. Laat me uitleggen waarom ik zeg: “Geef kinderen geen billenkoek”.
Deze dame vroeg mensen om een oproep te retweeten om het rietje terug te brengen. Ik heb die tweet geretweet maar heb een eigen opmerking toegevoegd.
De onmiddellijke reactie van deze dame was dat ik recht had op mijn mening, maar ze was thuis ook geslagen met een rietje en het had haar veel goed gedaan. Dit is misschien wel de domste rechtvaardiging die mensen aandragen ter verdediging van het slaan van hun kinderen. Mijn antwoord hierop is om te vragen hoe ze dat kunnen weten. Zijn ze goed terecht gekomen dankzij het feit dat ze geslagen werden of ondanks dat ze geslagen werden? Hoe zouden ze het verschil weten? Het is niet zo dat we hun jeugd kunnen terugspoelen en kunnen testen hoe het gaat zonder dat ze worden geslagen. Het lijkt veel op rokers die beweren dat roken niet helemaal slecht kan zijn omdat hun vader tot 90 heeft geleefd en hij zijn hele leven heeft gerookt.
Wetenschap is duidelijk: geef kinderen geen billenkoek
Het is niet alleen mijn mening dat billenkoek schadelijk is voor kinderen. Er is voldoende wetenschappelijk onderzoek om dat standpunt te ondersteunen. Zoals deze studie in Psychology Today. De American Psychological Association zegt hetzelfde. Net als de American Academy of Pediatrics. Een meta-analyse van 75 gepubliceerde artikelen over dit onderwerp ondersteunt ook de conclusie dat kinderen met billenkoek slechte langetermijneffecten ervaren. Bewijs uit meer dan 20 jaar onderzoek wijst consequent op de risico’s van billenkoek.
Het antwoord dat de wetenschap mijn mening ondersteunt, was dat wetenschappelijke rapporten kunnen worden gekocht of woorden in die geest. Ze blokkeerde me meteen en sloot daarmee elk verder gesprek. Natuurlijk had ik niet verwacht haar te overtuigen, dat gebeurt in elk geval zelden op Twitter (of in het echte leven). Ik denk echter wel dat het belangrijk is om te laten zien dat kinderen slaan niet onschuldig is en geen goede opvoeding is.
Kinderen horen op de eerste plaats te komen
Zelfs als je twijfelt aan het wetenschappelijk onderzoek en de geïnformeerde mening van kinderartsen, denk ik dat we als ouders onze kinderen op de eerste plaats moeten zetten. Als er zelfs een vermoeden is dat spanking schadelijk is voor kinderen, is het de taak van verantwoordelijke ouders om naar alternatieven te zoeken. Slaan mag niet de go-to-straf zijn.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet uit de eerste hand dat kinderen soms lastig zijn, dat ze zeurderig en kieskeurig kunnen zijn en ronduit vervelend. Ze kunnen onbeleefd, onbeschaamd of brutaal zijn, hun broers en zussen slaan, schreeuwen en dingen kapot maken. Ik kan zelfs begrijpen dat een getergde ouder in zo’n geval zou slaan. De vraag zou in een dergelijk geval moeten zijn: reageer ik uit frustratie en impotentie of moet dit mijn kind iets leren?
Billenkoek is de verkeerde boodschap
Billenkoek is de verkeerde boodschap naar kinderen. Het leert “het recht van de sterkste”. Het leert dat geweld problemen oplost. Je kind slaan heeft consequenties voor je relatie en vertrouwen. Kinderen vertrouwen hun ouders, maar soms besluit de persoon die het dichtst bij hen staat om hen pijn te doen? Uiteindelijk leer je je kind geen betere manieren om zich te gedragen, maar betere manieren om niet betrapt te worden.
Het komt er allemaal op neer hoe we ons willen verhouden tot onze kinderen. Willen we dat ze ons vertrouwen en ons om hulp vragen als ze in de problemen komen of een fout hebben gemaakt? Willen we hen leren zichzelf en anderen te respecteren? Als je geneigd bent om ja te antwoorden op deze vragen, is het mijn goed geïnformeerde mening dat het slaan van kinderen niet de beste manier is om dat te bereiken. Ik denk zeker niet dat het een goed idee is om terug te keren naar tijden waar leraren en andere gezagsdragers lijfstraf mochten uitdelen als onderdeel van hun werk. Dat opent de deur naar overmatig gebruik van lijfstraffen, treiteren en zelfs discriminatie.
Billenkoek is voor volwassenen
Uiteindelijk denk ik dat het voor alle betrokkenen beter zou zijn als billenkoek slechts een opwindend spel was dat we als volwassenen spelen, niet als een manier om onze kinderen te disciplineren. Lichamelijk mensen pijn doen als echte straf is iets dat in minder verlichte tijden thuishoort. Dus alsjeblieft, geef kinderen geen billenkoek.