Veel gestelde vragen

Nee, er is een heel belangrijk verschil als het gaat om slaan tussen volwassenen: toestemming. Elke vorm van slaan zonder toestemming is mishandeling, wat mij betreft. Billenkoek tussen twee instemmende volwassenen is dat niet.

Ik ben helemaal geen mannelijke chauvinist. Dat ik geen varken ben, is overduidelijk, denk ik. Varkens hebben geen websites, bijvoorbeeld. Ik geloof niet dat mannen superieur zijn aan vrouwen (en ik geloof ook niet het tegenovergestelde). Voor mij is de zogenaamde “strijd tussen de seksen” onzin van de eerste orde. Mannen en vrouwen hebben elkaar nodig, punt. Hoewel mannen en vrouwen niet hetzelfde zijn, horen ze in alle dingen gelijk behandeld te worden. Vrouwen zijn net zo capabel als mannen om beslissingen te nemen en een eigen leven te leiden. Met uitzondering van bepaalde voor de hand liggende biologische functies kan een vrouw alles doen wat een man kan doen en omgekeerd. Vrouwen en mannen moeten worden behandeld als gelijken door de wet, door bedrijven, door instellingen, punt.

Ik promoot geen geweld tegen vrouwen. Integendeel, eigenlijk. Ik voel dat geen enkele vrouw (of man) geslagen of anders gestraft moet worden tenzij ze een verlangen heeft naar een dergelijke behandeling en ermee heeft ingestemd. Ik sla geen vrouwen die dat niet willen. Alle vrouwen die ik heb geslagen, hebben me hun toestemming gegeven. Ze hebben zich vrijwillig aan de procedure onderworpen. Billenkoek tussen volwassenen lijkt wel op autorijden op die manier. Je krijgt een rijbewijs door lessen te nemen en een examen af ​​te leggen. Als jeu slaagt, krijg je een rijbewijs en het recht om auto te rijden. Als je misbruik maakt van je rijprivileges, kunnen deze worden ingetrokken. Als je een vrouw billenkoek wil geven, moet je eerst haar vertrouwen winnen, bewijzen dat je haar vertrouwen waard bent. Dan kan ze je het voorrecht geven haar te slaan. Als je dat voorrecht misbruikt, kan en moet ze het intrekken. Het misbruik van haar vertrouwen diskwalificeert jou!
Betekent dit dan dat de vrouw feitelijk de controle heeft over de dingen? Ja, precies! Zij bepaalt of ze zich wil onderwerpen, ze bepaalt wie het privilege heeft om haar te billenkoek te geven. En op het moment dat ze zich niet comfortabel voelt met die beslissing, heeft ze het recht en de plicht om dat te zeggen.

Ik zie vrouwen zeker niet als inferieur aan mannen, zoals ik hierboven al heb uitgelegd. Onderdanigheid is een geschenk dat een vrouw aan een man kan geven (of andersom). Onderdanigheid is een keuze van de onderdanige om controle over te dragen aan een dominante persoon, meestal binnen een bepaald aantal grenzen. Onderdanigheid impliceert een vrijheid om te kiezen. Onderdanigheid kan nooit worden genomen, het kan alleen worden gegeven. Dus voor een vrouw om zich aan een man te onderwerpen, moet ze zijn gelijke zijn, de vrijheid hebben om de keuze te maken om zich aan hem te onderwerpen. De onderwerping van een vrouw aan een man is niet de natuurlijke toestand van dingen, is niet de manier waarop een god voor ons lang geleden heeft besloten, maar alleen haar keuze. Het idee dat sommige mensen inherent superieur zijn aan sommige andere mensen, is een van de gevaarlijkste ideeën in onze geschiedenis.

Ik ben geen sadist. Ik heb er geen plezier in om gewoon andere mensen pijn te doen. Ik sla geen vrouw omdat ik haar pijn wil bezorgen. Natuurlijk, ja, een pak slaag doet pijn. Het kan veel pijn doen. Dat is het punt, maar niet het doel. Meestal is de pijn in een strafsituatie een middel om een ​​doel te bereiken. Het doel is vaak vergeving, reiniging, genezing. Het kan ook een vorm van verzoening of betaling zijn voor bepaalde overtredingen, hetzij reëel of ingebeeld. Ik geniet niet van de pijn, maar ik geniet van de nabijheid die bestaat tussen twee mensen die deelnemen aan een billenkoek-spel. Als het gewoon de pijn was die me opwond, kon ik net zo goed iemand in de buik stompen, elektriciteit gebruiken, ze met sigaretten verbranden. Ik doe geen van die dingen.

Deze vraag is nogal wat keren naar voren gekomen, meestal als een anonieme vraag op mijn Tumblr-blog. Het antwoord is natuurlijk: nee, ik zou nooit spelen met een minderjarige. Ik geef er zelfs de voorkeur aan dat een persoon wat ouder is dan de minimum leeftijd. Deze vraag hoef je dus niet aan me te stellen. Sterker nog, mensen die op mij als verdacht overkomen, worden bij de politie gemeld.

Ik ben erg gecharmeerd van de traditionele positie over de knie, omdat hij de billen zo mooi positioneert. Ook zie ik graag een jonge dame die over mijn knie buigt. Er is gewoon iets heel speciaals in die daad van onderwerping die ik leuk vind. Hoewel iemand over de knie trekken ook leuk kan zijn. Ik hou ook van experimenteren met posities.
Ik ben dol op billenkoek met de hand. Maar als een instrument nodig is, houd ik van de huishoudelijke soort: borstels, grote houten lepels, slippers, enz. Ik zoek graag naar wat ik ‘pervertibles’ noem. Huishoudelijke dingen die veilig kunnen worden gebruikt om te slaan. Denk aan een extra dikke leren riem. Ik heb ook een spatel die speciaal is gemaakt om kleine pizza’s uit de oven te krijgen. Die is nooit in contact gekomen met een pizza.
Dat wil niet zeggen dat ik nooit een plak of zelfs een rietje zal gebruiken. Ik heb een speciale liefde voor het rietje. Het ritueel, het geluid dat het maakt terwijl het door de lucht suist, het geluid dat het maakt bij impact ongelofelijk.

Ik weet niet hoe de interesse voor billenkoek begonnen is bij me. Ik weet gewoon dat ik die interesse altijd gehad heb, zo lang als ik me kan herinneren. Als je bedoelt hoe ik begon met billenkoek, dat wordt kort uitgelegd op deze pagina.

Mogelijk. Als je meerderjarig bent, een vrouw bent en een serieuze interesse hebt om billenkoek te krijgen, kijk dan op deze pagina voor mijn contactgegevens. Ik hoop iets van je te horen!

Nee, zeker niet. Ik ben nog nooit aan billenkoek begonnen met de intentie om haar te laten huilen. Dat is gewoon niet mijn stijl. Als er tranen komen, dan komen ze. Als ze niet komen, dan is dat ook geen probleem. Het is mijn bedoeling dat zij en ik er plezier aan beleven (voor zover je plezier kan hebben terwijl je een pak voor je billen krijgt).
Het is wel eens vaker gebeurd dat iemand tijdens een pak voor billen begon te huilen, meer van de ervaren emoties dan van de pijn en dat is geen enkel probleem. Het is alleen nooit een doel voor mij.

Hoe leuk ik het ook vind om haar slipje naar beneden te doen en haar billen bloot te maken, ik denk dat ik het nog leuker vind als ze het zelf moet doen. Ik vind dat moment erg interessant, als ze intern vecht tussen de schaamte om zich bloot te geven en de wens om te gehoorzamen aan mijn opdracht. Als ze haar slipje zelf naar beneden doet, accepteert ze impliciet dat ze op haar blote billen krijgt.
Maar ik pas me altijd aan aan de situatie op dat moment. Sommige dames willen dat beetje extra schaamte of verlegenheid. Anderen willen juist voelen dat ze het niet voor het zeggen hebben. Dames in de eerste categorie moeten waarschijnlijk zelf hun billen bloot maken, dames in de tweede categorie worden waarschijnlijk door mij ontbloot. Dat ligt allemaal niet vast.

Deze vraag wordt mij vaker gesteld maar het is lastig om hier een goed antwoord op te geven. Ik weet natuurlijk niet hoe het er bij jullie aan toe gaat, wat jij verwacht en of je partner hierin kan meegaan.
Mijn belangrijkste advies is zoals altijd: praat erover. Communicatie is het allerbelangrijkst als het gaat om je partner wegwijs te maken in wat je van hem/haar verwacht. Dat kan heel moeilijk zijn maar onthoudt dat je partner niet helderziend is.
Wat ook kan helpen, is samen foto’s, filmpjes of verhalen bekijken. Attendeer je partner op de dingen die jou bevallen of die je spannend lijken.
Slaat je partner niet hard of lang genoeg? Dan zou je hem/haar speels uit kunnen dagen door dingen te zeggen als “ik voel er niks van” of “ik luister toch niet”. Dit is voor je partner een signaal dat je meer kan hebben zonder dat het meteen kritiek is op zijn/haar prestatie.
Het is wel belangrijk om te onthouden dat je partner een mens is, geen “billenkoek-automaat”. Elk mens heeft zijn grens en tolerantie en die moet je respecteren. Houdt je partner er echt niet van om je pijn te doen, dan zal hij/zij hierin helaas niet mee kunnen gaan.