In de hoek staan is een vervelende straf, die vaak geassocieerd wordt met kinderen. Maar toch heb ik als volwassene veel meer tijd doorgebracht in de hoek dan als kind. Soms als straf op zich maar vaak als onderdeel van een meer uitgebreide straf. Hier deel ik een aantal bijzondere ervaringen die ik heb gehad met in de hoek staan.
Waarschuwing: sommige van onderstaande praktijken zijn mogelijk gevaarlijk, zoals het langdurig knielen; zeker op harde voorwerpen. Luister altijd naar je lichaam en bespreek duidelijke grenzen met elkaar. Dit artikel is geen aanbeveling. De lezer is zelf verantwoordelijk indien hij/zij besluit om iets van onderstaande in de praktijk te brengen.
Saai
In de hoek staan is nooit leuk. Wij mensen zijn erg visueel ingesteld en een hoek beperkt onze wereld tot een klein stukje muur van 90 graden. Meestal is de hoek waar je moet staan, bewust gekozen omdat het de saaiste hoek is. Er is geen visuele afleiding, alleen kaal behang of steen. Na een paar minuten raken je hersenen verveeld maar je mag niet omkijken.
De meeste saaie ervaring die ik gehad heb, was wel een keer dat ik straf kreeg omdat ik huishoudelijke klusjes had verwaarloosd. Het gevolg was een dag van klusjes en time-out. Elke minuut die ik niet bezig was met een of andere taak, moest ik doorbrengen op een stoel die in een blinde hoek stond. Uiteraard mocht er geen radio of iets dergelijks aan. Armen over elkaar, mond dicht. Na verloop van tijd was ik blij als ik weer een opdracht kreeg want dan mocht ik tenminste uit die saaie hoek.
Lesje geleerd: klusjes in huis zijn misschien saai, maar nooit zo saai als op een stoel in de hoek moeten zitten!
Tentoonstelling
Naast de saaiheid, is in de hoek moeten staan ook beschamend. En disciplinarians weten altijd wel iets te vinden dat het net toch een tikje erger maakt. Meestal sta ik in de hoek met mijn billen bloot. Dat is op zich al beschamend maar het is dubbel zo erg als je billen ook nog de sporen vertonen van een pak slaag! Daar sta je dan, met je gloeiende billen tentoon gesteld! Iedereen ziet meteen wat er met je gebeurd is. Nog erger is het als niet alleen je billen bloot moeten maar dat je helemaal uit de kleren moet. Ook kan een bepaalde houding vereist zijn: op de knieën in de hoek, handen achter het hoofd houden of zelfs voorover gebukt: een disciplinarian is hier alleen beperkt door diens creativiteit en de lichamelijke gesteldheid van het slachtoffer.
Met tekst en uitleg
Maar het tentoonstellen kan nog erger: misschien sta je niet alleen naakt in de hoek, maar is er ook ergens een tekst bij geplaatst waarop te lezen is waarom je daar staat. Zo heb ik al eens in de hoek gestaan (bloot) terwijl er op mijn rug een blaadje geplakt was met daarop de tekst: “Ik was een stoute jongen, daarom kreeg ik billenkoek”. Zelf kon ik dat niet lezen op dat moment maar was iemand de kamer binnen gekomen, dan hadden ze niet alleen mijn gloeiende billen gezien maar daarboven ook de uitleg erbij. Natuurlijk kan er van alles op zo’n blaadje geschreven staan: “Ik was lui” of “ik ben brutaal geweest” of wat dan ook. Allemaal erg beschamend.
Het kan ook zijn dat je een muts of hoed op krijgt waar iets opstaat. Vergelijk het met de ezelsoren van vroeger. Sommige mensen krijgen een papieren zak over het hoofd die ook weer “versierd” kan worden. Je kan er bijvoorbeeld een dom gezicht of een huilend gezicht op tekenen. Of een beschamende tekst: “Onder deze zak zit een luiwammes”. De mogelijkheden zijn eindeloos, helaas…
Negeren
Stel je voor dat je in de hoek gezet wordt en daar sta of zit je dan. Je mag er niet uit, je mag niks zeggen, alleen maar voor je uit staren. Er is niet gezegd hoe lang je daar moet blijven. Dan gaan je gedachten al snel met je op de loop en dat wordt nog erger als je hoort hoe verder alles gewoon z’n gangetje gaat. Misschien gaat je disciplinarian lekker de krant lezen of TV kijken.
Dat wordt nog erger als je disciplinarian gaat zitten praten met iemand anders. Het kan een telefoongesprek zijn en dan heb je geluk. Veel vervelender is het als die ander op bezoek komt en jou daar zo ziet staan of zitten! Er wordt niks over je gezegd, behalve misschien dat je straf verdient hebt, en daarna gaan ze over tot de orde van de dag! Al die tijd ben jij in de hoek, misschien met je billen bloot en doen mensen alsof je niet bestaat. Dat is nog eens een time-out.
Niet bewegen
In de hoek mag je niet teveel bewegen of wriemelen en zeker niet voelen aan je pijnlijke billen. Maar wat als je helemaal niet mag bewegen? Het kan zijn dat je disciplinarian je de hele tijd in de gaten houdt en je waarschuwt voor extra straf als je teveel beweegt. Maar het kan ook best zijn dat zij of hij daar geen zin in heeft en andere manieren gebruikt om je te dwingen stil te staan.
Staat degene die gestraft wordt eenmaal in de hoek, strooi dan wat meel, talkpoeder of rijst rond diens voeten. De minste beweging en het meel of de rijst wordt verplaatst en is heel moeilijk, zo niet onmogelijk om deze terug te leggen zodat het niet meer zichtbaar is dat je voeten verplaatst zijn. Zo kan de disciplinarian altijd controleren of je hebt bewogen en daar consequenties aan verbinden.
Zelf heb ik ooit in de hoek moeten staan, broek en onderbroek naar beneden en handen in mijn nek. Ik moest mijn armen zo houden dat mijn onderarmen parallel aan de vloer waren. De disciplinarian plaatste vervolgens op beide ellebogen een klein stapeltje munten. Die munten moesten blijven liggen en als er ook maar 1 viel, dan kreeg ik extra straf. Daarna ging ze gewoon de kamer uit. Extra gemeen natuurlijk, want het is niet mogelijk om zelfstandig die muntjes terug te leggen. Ik kon dus niet vals spelen! En muntjes maken een hoop kabaal als ze van hoogte op een houten vloer kletteren. De enige optie was dan ook: doodstil blijven staan.
Met een taak
Om te voorkomen dat een stoute “jongen” of “meisje” zich gaat vervelen, zijn er sommige disciplinarians zo “aardig” dat ze een extra taak meegeven in de hoek. Mislukt de taak, dan volgt extra straf.
Soms moet degene die in de hoek staat, goed nadenken over diens gedrag en wat hij of zij moet verbeteren om te voorkomen dat er weer straf nodig is. Na de tijd in de hoek, moet er een goed antwoord komen. Zo niet, dan kan diegene zich weer omdraaien en terug naar de hoek, al dan niet na een paar flinke klappen. Deze heb ik meermaals mogen meemaken.
Een andere taak is bijvoorbeeld om een muntje of een velletje papier met de neus tegen de muur gedrukt te houden. Valt het voorwerp, dan…je raadt het al. Een variatie hierop is dat je het strafinstrument tussen je billen geklemd moet houden. Uiteraard zijn je billen dan bloot en waarschijnlijk al flink rood. Laat je het instrument vallen, dan begint de tijd opnieuw of je krijgt een extra portie voor je billen. Erg ongemakkelijk!
Met extra pijn
In de hoek staan, kan gebruikt worden voor, tijdens of na een pak voor je billen als een soort extra straf. Maar het kan ook een pijnlijke straf worden op zichzelf! Het voordeel voor de disciplinarian is dat die vrijwel niets hoeft te doen, terwijl de stoute “jongen” of “meid” gepijnigd wordt in de hoek zolang de disciplinarian het nodig vindt.
Gewoon iemand in de hoek zetten met de handen in de nek, wordt al gauw vermoeiend. De spieren in de schouders gaan protesteren en pijn doen omdat ze niet gewend zijn om de armen zo lang hoog te houden. Dit kan nog erger gemaakt worden door de armen gestrekt opzij te houden, eventueel met iets zwaars op de handpalmen. Na enkele minuten zal dit voor de meeste mensen al erg zwaar zijn!
Ook als je op de knieën in de hoek moet, gaan die al snel pijn doen, helemaal als je je voeten niet op de vloer mag hebben. Al het lichaamsgewicht drukt dan op de knie, wat al snel pijnlijk wordt.
Toch zijn er disciplinarians die daar niet mee tevreden zijn of denken dat zwaardere straf nodig is. Met blote voeten staan op ongekookte rijst of ongekookte erwten is erg oncomfortabel. Nog erger is het als je moet knielen op zoiets! Een paar minuten met blote knieën op ongekookte erwten zitten, is zeer pijnlijk en niet iets dat je zou willen herhalen. In plaats van erwten is het ook mogelijk om onder elke knie een potlood te leggen, zodat de gestrafte daarop knielt. Ook dit is erg pijnlijk.
Voor wie de knieën liever ontziet, zijn er nog genoeg opties. Wat te denken van een krukje met daarop een zeer oncomfortabel oppervlak? Een harde borstel-mat of acupressuur mat is erg oncomfortabel om op te zitten voor langere tijd, zeker als je daarvoor een pak slaag heb gehad (of erna nog gaat krijgen!). Maar ook zonder een pak slaag is het erg onprettig om met je blote billen op zo’n mat te zitten! En omdat je mag zitten, kan de straf lang duren. Een bijkomend voordeel is dat het erg stil is. Een pak voor je billen is een heel opvallend geluid. Maar zitten op een oncomfortabel oppervlak? Dat kan bijna overal.
Ervaringen?
Dat zijn een aantal van mijn ervaringen met in de hoek staan voor straf. Ik ben ook erg benieuwd naar jullie ervaringen, zowel als disciplinarian als ontvangers. Wat heb jij meegemaakt in de hoek? Wat vond je het ergste? Laat een commentaar achter hieronder!
Er zitten heerlijke straffen bij en zo hoort het ook. STOUT- brutaal- ongehoorzaam zijn behoort bestraft te worden
Of de straffen heerlijk zijn, ik denk en hoop van niet. De bedoeling is dat er iets van geleerd wordt. Maar voor de rest helemaal meer eens, hoor! Als je het verdient hebt, dan krijg je straf. Punt uit.
Hoewel ik persoonlijk geen voorstander ben van iets onder de knieën leggen, vind ik het een heel goed artikel. Bruikbaar ook!
Na een pak slaag moest ik een uur op een houten Ikea krukje zitten. Zo’n krukje met zo’n trapje. Ik mocht alleen een hemdje aan en zat dus met mijn blote billen op het krukje. Voeten op de onderste trede, handen op mijn rug en ik moest kijken naar “een huis vol” op tv om te zien hoe andere vrouwen wel hun huishouden op orde hielden.
Auw, dat lijkt me ook geen pretje, Lizzy!
Arme meid, was daarna je huis wel op orde en houd je nu je huishouding wel netjes bij.
Leerzaam artikel, Mark. Ga ik mijn voordeel mee doen!
Daar twijfel ik niet aan, Miss…
Gelukkig is mijn disciplinarian niet zo’n sadist. Gewoon in de hoek staan met mijn handen op de rug vind hij genoeg. Ik mag idd niet bewegen. Maar hij houd gelukkig wel rekening dat mijn voeten soms een beetje moeilijk doen.