mijn man is Amerikaan en we spreken Engels thuis. Eigenlijk noem ik mijn man gewoon bij zijn naam in ons dagelijks leven, maar als ik weet dat ik gestraft ga worden switch ik automatisch naar sir. Als hij een bepaalde toon in zijn stem heeft, dan weet ik dat ik moet opletten en antwoord ik met yes sir en no sir. 

Waar ik woon hier, is niet zo formeel als bijvoorbeeld gedeeltes van the South, maar beleefdheid en goede manieren worden hier wel op prijs gesteld. Dus dat maakt het dan ook gemakkelijker om mensen te beantwoorden met sir or ma’am. 

Maar ja, als ik een preek krijg, staf of zelf maar een opmerking die duidt op correctie, dan gebruik ik eigenlijk automatisch sir. En misschien is dat ook wel een beetje de sub in me die de dominant hoort en reageert. Maar ik heb geleerd respect te tonen wanneer ik gestraft word en niet bijdehand of een brat te zijn. Dat levert me alleen maar extra op.