Wat je toch regelmatig terug leest is dat bij velen de fascinatie van billenkoek krijgen/geven al heel vroeg aanwezig was.
Bij mij is dat als 7-8 jarige een bezoek aan het openlucht museum waar ze een dorpschooltje hadden. Daar ging het verhaal dat kinderen vroeger nog wel eens lijfstraffen kregen. Wat bij mij het meeste indruk maakte is dat er een duif op de lessenaar stond die dan naar een leerling werd geworpen. Die moest je dan terug brengen naar de lerares brengen en dan kon je gelijk je straf met een plak ontvangen. (slik)
Heel erg interessant en ik wilde daar toen alles over weten….
Nog een andere herinnering: een film of een serie op TV waar kinderen in een weeshuis ook nog al eens over knie gingen. Hoe die serie heette weet ik niet, maar het was volgens mij uit België.
Ik heb daar heel lang vaak aan terug gedacht en ik zou het nog wel eens willen zien. Maar het zal in fantasie mooier geworden zijn dan in werkelijkheid was…
Ik vroeg me af wat bij jullie je vroegste herinnering was.
Goede vraag, Frank. Ik heb soortgelijke herinneringen uit mijn jeugd. Een TV serie waarin plotseling billenkoek voorkwam of een strip soms. Ik weet dat oudere Suske en Wiske strips wel eens scenes hadden met billenkoek erin. Ik weet dat ik me heel raar voelde bij het bekijken van die plaatjes. Ik kon niet wegkijken en ik wist wel dat ik het niet interessant moest vinden. Billenkoek was pijnlijk en onaangenaam, toch?
Maar die fascinatie was er al op hele jonge leeftijd, dat weet ik zeker. Ik weet niet wat mijn oudste herinnering is maar het zal ongetwijfeld zo’n scene zijn geweest op TV of in een stripboek. Kwam ik zoiets onverwacht tegen, dan was ik volledig gefascineerd en hoopte ik dat andere mensen het niet aan me konden zien, dan weet ik ook nog.
@mark Herkenbaar; niet laten blijken dat je het interessant vond en dus af en toe weer terug bladeren om weer het plaatje weer tegen te komen 😊
Ja, inderdaad. Of telkens maar dat zelfde stripboek meenemen uit de bibliotheek omdat daar dat ene plaatje in stond.
Jouw bericht heeft wel wat herinneringen boven gehaald. Ik kan me nu opeens een TV serie herinneren die ik vroeger keek. Kwam uit een Scandinavisch land, ik vermoed Zweden en ging over een blond jongetje (volgens mij heette hij Emil) in het recente verleden. In mijn herinnering werd die jongen vaak door z’n vader meegenomen naar het schuurtje waar hij een pak slaag kreeg. Je zag het niet, alleen het schuurtje van de buitenkant, maar je hoorde wel het kletsen van de klappen. Mijn fantasie sloeg helemaal op hol bij wat er zich in dat schuurtje zou afspelen. In mijn herinnering gebeurde dat vaak in de serie maar misschien klopt dat niet. Het staat me nu alleen weer levendig voor de geest.
Misschien is dit wel mijn oudste herinnering.
Ja inderdaad, nu herinner ik ook weer die serie over dat jongetje Emiel.
Zou in deze tijd, niet meer op TV komen, ben ik bang 😉
Mijn vroegste herinnering is van de lagere school. Bij het tikkertje spelen op het schoolplein had ik de drang om sommige meisjes op hun billen te slaan. Wat ik nooit echt gedaan heb. Ik heb het idee dat deze behoefte genetisch ingebakken is bij mij. Wij hadden toen nog geen tv, daardoor kon ik dus niet op het idee zijn gebracht.
Vanaf mijn twaalfde (begin jaren 70) hadden we wel tv. Ik kan me niet herinneren in mijn jeugd ooit een spanking-scène op tv gezien te hebben. Wel kwam het in films en tv-series uit de jaren 50, 60 en 70 geregeld voor dat een vrouw een draai om de oren kreeg. Dat vond ik ook razend spannend…
Eerste belevenis toen ik 11-12 jaar moet zijn geweest. Vanuit mijn slaapkamer had ik uitzicht op de achterkant van een kantoorpand waar achter een raam vaak een mooie blonde vrouw zat te typen. Daar had ik toen al oog voor 😉 .
Op een dag zag ik dat ze over haar bureau lag en van een man een pak op haar kont kreeg!! Ongelofelijk opwindend. Het maakte enorme indruk op me. Ik ging dat raam in de gaten houden meteen als ik thuiskwam van school en zo heb ik het nog enkele keren gezien.
Ik had een speelgoed sterrenkijker die jammer genoeg het beeld omkeerde. Ondersteboven kon ik toch goed zien wat er gebeurde. Ze kreeg met een latje op haar rok. Na afloop stond ze even over haar achterwerk te wrijven en ging weer aan het werk alsof er niks gebeurd was. Ik heb nooit ondergoed of blote billen gezien. Dat had ik me anders zeker herinnerd. In die periode zat ik haar zo’n beetje elke minuut als ik vrij van school had te bespieden en fantaseren dat ik haar met de lat gaf.
Ze heeft me wel eens gezien en naar me gezwaaid. Ik schrok me kapot maar heb toch terug gezwaaid. Ik weet zeker dat hier voor mij de kiem ligt.
Spannende herinnering @gambit , bedankt voor het delen. Ik vraag me meteen af of dit gebeurde met wederzijds goedvinden. Moet haast wel, zou je zeggen.
Als je op die leeftijd zoiets ziet, zou je ook geschokt of verontwaardigd kunnen reageren. Naar je ouders rennen om te vertellen wat je gezien hebt. Jij vond het echter opwindend (en hield het geheim?) Ik denk daarom dat de kiem van je interesse al eerder is gelegd of toch aangeboren is.
@6bft Scherp opgemerkt, Frits! Zo had ik er nog niet over nagedacht. Ik heb het idd altijd geheim gehouden. Mogelijk ben ik ook met dit gen geboren en kwam het pas naar boven toen ik dit zag.
Ik weet zeker dat ze zich niet verzette. Verzet had ik zeker gezien. Het is natuurlijk lang geleden maar meen me te herinneren dat ze zelf voorover over het bureau klaar ging staan. Het zag er vrijwillig uit en ik geloof dat hij haar zelfs niet vasthield. Maar misschien durfde ze dat niet of werd ze van te voren wel stevig afgebekt. [Oké nou gaat mijn fantasie met me op de loop 🙂]
Het gegeven ‘blonde vrouw die in kantoor zit te typen krijgt billenkoek’ triggert mijn fantasie direct. Waarom krijgt ze op haar billen??
typefout(en) gemaakt
werkopdracht niet uitgevoerd
te laat op het werk verschenen
te lange pauze genomen
brutale mond gehad tegen de baas
te veel op haar telefoon gezeten
tijd zitten verkletsen met collega
uiterlijke verzorging niet in orde (te korte rok / te lange rok / kapsel niet in orde)
(De laatste is geïnspireerd op een opmerking van Lina dat ze ‘tiptop’ de deur uit gaat ‘s morgens.)
Er zijn vast nog meer redenen te bedenken.
Bij mij zit de interesse er ook al lang in. Mijn poppen kregen billenkoek als ze stout waren en rode oortjes krijgen bij het lezen over of zien van een pak slaag in een strip of tv serie, is ook erg herkenbaar. Zelfs als er maar de dreiging was dat iemand straf ging krijgen, zat ik als meisje op het puntje van mijn stoel.
Toch heb ik het als kind niet meegemaakt en ook niet mogen zien, zoals Don hierboven beschrijft. Ik sluit me aan bij Frits: ik denk dat het een aangeboren iets is bij mij.
Wel bijzonder hoe dat dan gaat werken in iemands brein. Blijkbaar wordt er dan een soort schakelaartje omgezet waardoor die fascinatie wordt opgestart. Het zal inderdaad iets aangeboren zijn welke kant je van de billenkoek wil staan. Ik heb bijvoorbeeld weinig behoefte om te slaan, terwijl anderen dat juist andersom hebben.
Houd het allemaal wel mooi in evenwicht 😊