Persoonlijk verslag mijn bezoek aan Diciplinarian Miss Gin.
Een flinke stap voor mij om openhartig en eerlijk mijn verhaal te delen ook al is het veilig achter het beeldscherm. Ik hoop dat de forumleden het kunnen waarderen. Excuus bij voorbaat voor de lengte!
HET BESLUIT
Ik wil werken aan mijn gedrag, mijn houding en denk dat de stok achter de deur met een straf in de vorm van een goed pak slaag kan helpen. Maar ja is dat wel zo, is billenkoek niet te extreem, een beetje gek, buiten de norm van het “normale” in deze maatschappij? Hoe zou het zijn als je nu eens een echte goede spanking zou krijgen van een “echte professionele” diciplinarian? Dat vroeg ik mij al jaren af. En daar kom je natuurlijk maar op een manier achter en dat is door het te ondergaan.
Na de internetpagina van Miss Gin en ook haar blog te hebben uitgelezen was ik er van overtuigd dat zij voor mij de juiste diciplinarian moest zijn.
DE AFSPAAK STAAT EN GEEN WEG MEER TERUG
Na wat kort en vriendelijk emailcontact, het beantwoorden van wat vragen, was de afspraak snel ingepland. Toen begon al een beetje de spanning en twijfel…..Ben ik niet weer te impulsief, sta ik hier wel achter en is dit echt wel oke? Of krijg ik later weer het inzicht dat ik te direct besluit en niet even iets langer nadenk? Wat als ik dagen niet meer kan zitten op het werk!
Nee, dit keer geen twijfel, ik maak momenteel allemaal mooie stappen in mijn leven en deze hoort er ook bij. Niet meer in comfort blijven hangen en alleen maar iets wensen, verlangen of naar uitkijken maar het nu daadwerkelijk doen.
Fris gedouched, netjes gekleed en met en luchtje op en met goed vertrouwen naar de afspraak, half uurtje speling had ik wel ingepland, te laat komen leek mij niet handig. In de mooie stad waar ik jaren gestudeerd heb, belde ik uiteindelijk aan bij het aangegeven adres. De deur naar het appartement stond open, eerst de schoenen uit; gebruikelijk in Amerika waar deze dame vandaan komt.
Een vriendelijke, maar zelfverzekerde jongedame ontving mij en we praatten over van alles en nog wat. En daarna over mijn overwegingen om haar te bezoeken en ik gaf aan dat ik gewoon eens een spanking wilde meemaken, en kennismaken met wat “implements”. Om een echte straf vragen…..hmm, dat leek mij wat te vroeg eerst maar eens wat billenkoek ervaren. Kan daarna altijd nog toch?
IK ZAL HET ONDERGAAN
Als we naar het kamertje gaan waarbij niet tot de verbeelding is overgelaten wat hier de bedoeling is, begin ik hem wel te knijpen. Mijn overhemd wordt losgeknoopt, dan maakt zijn mijn riem los en trekt deze uit mijn broek en die mag meteen uit. En voordat ik weet lig ik op haar schoot en voel ik haar hand op mijn boxershort landen. Best wel te doen dacht ik. Kort daarna zei ze “you know that spankings are to be given on the bare” en trok zijn mijn boxer tot op de knieën.
Op de blote billen voelt wel even anders, deze staan als snel te gloeien van warmte. En dan voel ik een hand zacht ik mijn nek en krijg het verzoek om diep en rustig te ademen en mij te ontspannen. Zij voelde dat ik mij schrap zette en een hoge hartslag had. Ik doe wat er gezegd wordt en kom wat tot rust. Dan wordt het wel pijnlijker maar ook een gek ontspannen relaxed gevoel, bijna als een fijne massage. Miss Gin gaat met een gestaag tempo door, en verdeeld de klappen vakkundig over het zitvlees. Ik maak weer een fout door te zeggen dat ik best relaxed vind. Direct draagt Miss Gin mij op de haarborstel aan te rijken die ik al had zien liggen. Dan is het wel even doorbijten. Ik heb tot nu toe nog geen kick gegeven, ik wil mij niet laten kennen. Het valt Miss Gin ook op, en zij geeft aan dat ik best mag reageren. Ik kan het nog even volhouden mij niet te verzetten, maar ik geef uiteindelijk een kreun en verzet mij. De leren “Boudouir paddle” laat ze aan mij zien, het is haar favoriet en ik voel waarom. Wat een gemeen ding en ze gaat er voor mij gevoel best lang mee door……dit is even afzien.
Dan mag ik opstaan en vooroverbuigen met de handen op het bed. Ik mag mijn eigen riem gaan voelen, dat maakt best een geluid bij impact, ik schrik ervan. Er volgen er meer tot ik bijna niet meer kan, Miss Gin geeft aan dat er nog 2 slagen gaan volgen.
Ik ben de volgorde van het gebeuren hierna vergeten maar ik maak nog kennis met een houten lepel, en een leren strap die ik zelf mocht kiezen. Het was er een met een stalen strip erin, Miss Gin vond het een uitstekende keuze. Een heel ander gevoel dan riem, maar evenwel zo pijnlijk. Zo langzamerhand voelde ik dat ik wel in een soort roes kwam, en ik vroeg mij af hoe kan ik dit eigenlijk kan verdragen? Maar nu ik er was wilde ik zeker niet opgeven. Op een gegeven moment lag ik op het bed, zat Miss Gin op mijn rug, en had ik geen idee meer welke instrument zij gebruikte. Ik probeerde lang niet te reageren maar de pijn werd scherper en scherper en ik gaf op door mij kansloos wat los te wurmen. Toen mocht ik even op adem komen, de billen werden ingesmeerd met lotion.
YOU ASKED FOR IT
Wij spraken over de gebruikte “implements” en ik presteer het weer om iets te zeggen zonder eerst na te denken. Ik liet vallen dat ik wel angstig was voor een cane, al was het al vanwege dat zwiepende geluid. Ik meende dat dit voor de “Die Hards” zou zijn maar Gin gaf aan dat we dit dan juist eens moesten gaan testen….ik wilde per slot van rekening zien wat ik aankon toch?
Het zijn lichte slagen, beetje scherp en venijnig met dat geluid, tanden op elkaar maar aardig vol te houden. Ik vertel dat aan Miss Gin en zoals verwacht sta ik even later in een grotere kamer voorover gebogen over een stoel. Zij geeft aan dan de ruimte te hebben voor een volledige slag (full stroke) door de lucht. Dan laat zij mij een paar volle slagen voelen….de impact en dan pas een tweede pijngolf. Zo voelt dat dus! En amper bijgekomen volgen er meer. Ik meende een trots gevoel te ervaren, dit heb ik doorstaan, ik kan dit aan dus. Na het kijken in de spiegel naar mijn vuurrode billen herken ik ook de striemen van alle attributen. Wow….onder de indruk en ik vind het eigenlijk wel een soort artwork!
Terug naar het kamertje, daar ga ik ook klassiek over de knie, met de hand en de borstel. Deze positie vind ik maar niks, ongemakkelijk en ik voel schaamte opkomen, voor het eerst. Ik houd het maar beperkt vol, verzet mij en merk dat ik nu wel leeg raak. Ik adem zwaar en praat weinig meer. En het slaag gaat rustig door……ik geef mij nu pas echt over.
KEUZES MAKEN
Als afsluiting mag ik een voorwerp kiezen, acute keuzestress maakt dat ik kies voor mijn eigen riem. Terug naar de grote kamer met de cane en de riem. Ik word in de voorovergebogen houding gezet. Ik weet dat dit het laatste zal zijn en ik ga natuurlijk niet opgeven. Op commando 1 stap naar achter, voeten bij elkaar.
In een soort overgave gevoel ontvang ik deze slagen. Afzien….maar stopt en ik voel mij trots, voldaan, een beetje onoverwinnelijk. Opgelucht, opgeklaard en het voelt als het behalen van een finish terwijl het geen wedstrijd was. Mijn gehavende bottom wordt nog eens ingesmeerd en ik zeg niet veel meer. Het was goed zo, ik moet even bijkomen in het kamertje.
HET IS KLAAR
Daarna hebben wij nog even heerlijk nagepraat en gedag gezegd en toen stond ik opeens buiten. Met alle soort van euforisch en verlicht gevoel en met een “kick gevoel” zoals je dat krijgt van een ijsbad. En dan zit in de trein terug naar huis tussen het nietsvermoedende publiek een beetje te verbijten op een gloeiend stuk zitvlees, hoe onwerkelijk. Buiten de bekende erotische billenkoek, is dit een nieuw hoofdstuk. Een spanking omdat ik dat wilde en misschien verdiende. Erkenning van de gevoelens die het heeft losgemaakt. Dit is een onderdeel dat bij mijn wezen als persoon hoort. Als het ontbrekende stukje van een puzzel van het “mozaïek” van mijn leven.
De vraag van de eerste alinea is hiermee beantwoord. Maar durf ik nu de stap te zetten om verantwoordelijkheid te nemen voor mijn actie die ik hier heb opgebiecht op dit forum? Of een van de vele andere….
Martijn B (Voorheen “Martijn 7”)
Hoi Martijn,
Wat een boeiend en informatief verhaal! Ik heb zelf zoiets nog nooit beleefd, bij het lezen was het of ik er zelf bij was dankzij je gedetailleerde beschrijvingen, ook wat er (behalve pijn) door je heen ging aan gedachten. Erg goed!
Ik moet zeggen dat dit me dichter bij een bezoek aan zo’n dominante dame gebracht heeft. Ik denk dat ik het toch wil ervaren ondanks dat ik nog denk aan de D-kant te staan.
Groet, Frits
@6bft Dank voor je compliment, ik heb inderdaad proberen ook mijn gedachten te verwoorden. Best lastig nog om daar de juisten woorden bij te vinden.
Zoals ik al schreef Frits, de enige manier om er achter te komen is om het te doen wellicht.
Ik vind de D-kant dan weer steeds meer interessanter worden 🙂
Hoi Martin.
Dapper besluit heb je genomen. Er komt dan tijdelijk een bepaalde rust over je. Totdat de tijd in de buurt komt dat je langs mag gaan. Op tijd komen is dan heel belangrijk.
Het klinkt als een prachtige dag. Met zere billen naar huis gaan is heel fijn.
Het is aan te raden om met zere billen tegen het gelede gedeelte van een bus te gaan staan 😉 Dan voel je nog langer het effect van de sessie. Bij mij is het effect maar een weekje. zowel lichamelijk als geestelijk. Na een week ga ik soms al weer de fout in.
@danielle Hi Danielle, het was inderdaad een prachtige dag. Het is dat ik niet met de bus hoef anders had ik het eens geprobeerd 😉 Ik had ook wel een weekje nodig voor het herstel hoor.
Voor mij was het hele herstelproces van de billen ook een nieuwe ervaring en ik heb dat proces voor mijzelf ook bijgehouden. Misschien dat ik dat proces ook nog wel een keer deel.
Als je na een week alweer de fout ingaat, dan ben je wel wat hardleers schat ik zo in?
Hoi Martijn, ik kon gisteren niet reageren maar super bedankt dat je je verhaal wilde delen en ook dat ik er een blog bericht van mag maken. Je bezoek aan Miss Gin doet me heel erg denken aan mijn eigen bezoek dat hier al op de site staat. We zijn nu lotgenoten want we hebben allebei onze billen “versierd” gekregen door Miss Gin. Bij mij duurde het herstel overigens ook zeker een week! Ik heb er ook een foto verslagje van gemaakt.
Fijn om te lezen dat je zo’n positieve ervaring hebt gehad bij Miss Gin. Zo kijk ik ook terug op de mijne.
@mark Graag gedaan hoor! Ik vind het ook leuk om te delen met mensen die het begrijpen en herkennen. Ik heb inderdaad jouw ervaring gelezen die liegt er ook niet om. Grappig, ik heb ook een foto rapportage van het herstel gemaakt 😂
Inderdaad positief, ik heb nu ook een afspraak voor staan voor een het inlossen van een openstaande straf. Berouw komt na de zonde zeggen ze……ik betwijfel ernstig ik mezelf dit moet aandoen! 🙈😥
Berouw komt inderdaad na de zonde en straf is vaak afzien. Ik kijk er nooit naar uit als ik op het matje moet komen maar uiteindelijk weet ik gewoon dat ik het nodig heb. En dat het me serieus helpt als iemand me tot de orde roept. Hoe pijnlijk en/of vervelend dat soms ook is.
@mark Ik denk dat het voor mij dus ook zo geldt. En ik geloof er wel in dat het mij kan helpen op bepaalde vlakken.
Ik heb het verhaal van Martijn nu ook als blog artikel geplaatst. Je kan het hier nog eens nalezen: https://billenkoek.info/2024/04/01/martijn-op-bezoek-bij-miss-gin/
Dat was voor de eerste keer best een flink pak op je billen. Mooi omschreven en terecht dat Mark dit als artikel heeft geplaatst. Het kwijt zijn van de volgorde van gebeurtenissen is herkenbaar. Ook de andere dingen zoals de roes waarin je bent als het klaar is. Het van de ene kamer naar de andere kamer moeten lopen tijdens de sessie vind ik zelf wel een spannend gegeven. Het draagt wel bij aan het je klein voelen. Ik hoop dat de genezing snel is verlopen, want het ziet er behoorlijk rood uit. Ik ben benieuwd hoe het de dagen erna is gegaan. Kon je wel zitten? Bedankt voor het delen!
@frank Hi Frank, bedankt voor je compliment. Grappig dat de gevoelens die het oproept bij de spankos zo met elkaar overeenkomen. Bij vlagen voelde ik mij inderdaad gedegradeerd tot kleuter ja. Zeker toen ik over de knie moest zonder dat ik aan zag komen. Beetje vernederend gewoon. Genezing duurt een weekje, en zitten kan natuurlijk altijd wel. Ik lag de volgende dag 20 min stil in de tandartstoel, niet comfortabel, ik had wel spijt van die afspraak.
Dat is een super verslag, Martijn. Ik heb het zojuist op het blog gelezen en ook eens verder geklikt naar het eindresultaat. Dat is niet mis voor een eerste keer! Miss Gin heeft je niet gespaard. Mooi om te lezen en bedankt dat je het wilde delen. Wanneer ga je weer? 😉
Hi Helen, ja Miss Gin vroeg of striemen toegestaan waren en zonder denken zeg ik dan natuurlijk JA. Het was best pittig ja, maar thuis zag ik pas het echte resultaat.
Wanneer ik weer ga? Nou ehhh ik heb nog een biechtje in te lossen he. Voor de actie van de balonnen van de meiden. Dus binnenkort……hoezo? Wil je meedenken over de strafmaat haha?