Er zijn maar weinig dingen die mij zo nerveus maken als weten dat ik op het matje moet komen. Zeker als ik weet dat billenkoek tot de mogelijkheden behoort! Vanaf het moment dat ik te horen krijg dat we het ergens over moeten hebben, dan begint het in mijn buik te kriebelen.
Anticipatie
Vanaf dat moment begint de nerveuze anticipatie. Wat zou me te wachten staan? Heb ik een goed genoeg argument om straf te vermijden? Hoe erg wordt mijn vergrijp ingeschat? Zou het alleen billenkoek zijn of komt er misschien nog iets bij? Met welk instrument ga ik krijgen?
Dat zijn allemaal vragen die door mijn hoofd schieten en die ik diep in mijn binnenste voel kriebelen. Ik kan niet wachten tot het moment van de waarheid komt want tot die tijd bouwt de spanning zich alleen maar op. Aan de andere kant moet dat moment zo lang mogelijk weg blijven want het is vaak het meest oncomfortabele moment aan de hele straf: de confrontatie op het matje.
Confrontatie
Op het matje geroepen worden en geconfronteerd worden met je eigen gedrag is bijna nooit leuk. Zeker niet als er tegenover je iemand zit of staat die vastbesloten is om je streng aan de tand te voelen. Die doorvraagt tot zij of hij genoeg informatie heeft om te bepalen of en zo ja, hoe streng jij bestraft moet worden. Met elke indringende vraag wordt een stukje afgepeld van de redenen die je voor jezelf bedacht had om je gedrag goed te praten. “Ja, ik had het wel willen doen, maar…” “Nee, het was niet de bedoeling dat…” Ja maar, ik wist niet dat…” Je eigen woorden klinken je steeds holler en meer vergezocht in de oren. Je ziet aan het gezicht van degene tegenover je dat die ook steeds minder overtuigd is van je antwoorden.
En dan komt die vreselijke laatste vraag: “Heb je nog iets toe te voegen aan wat je zojuist gezegd hebt?” Je hersenen draaien op volle toeren. Kan je nog verzachtende omstandigheden aanvoeren? Heb je nog ergens een goede reden die je vergeten bent? Is dat niet het geval, dan is er geen weg meer terug. De feiten liggen op tafel, je gedrag is blootgelegd en geanalyseerd.
Leren
Vervolgens is het tijd om je lesje te leren. Je krijgt precies te horen wat je verkeerd hebt gedaan. Soms moet je zelf bedenken wat je verkeerd deed en wat je beter anders had kunnen doen. Dat leidt dan weer tot afspraken die je in het vervolg hebt na te komen. Vaak zijn het simpele dingen: stel taken niet uit. Zet dingen in je agenda en plan ze in. Communiceer eerder. Er zijn legio dingen die je kan verprutsen maar overal is wel een mouw aan te passen als je oplettend genoeg bent.
Fouten maken mag maar op het matje komen, leidt uiteindelijk wel tot consequenties. Als je iets fout gedaan hebt, moet je daarvan de consequenties aanvaarden. En die consequentie is in ons geval vaak: een flink pak voor je billen! Als alles besproken is, volgen die zware woorden: “je hebt straf verdiend”. Meteen heb je klamme handen, trekt het bloed weg uit je gezicht! Dit is het moment waar je tegenop zag. Onherroepelijk volgt dan de opdracht: “maak je billen maar bloot”. Met trillende vingers maak je je broek los, laat ‘m zakken en je voelt de koele lucht op je blote billen. Wat gaat volgen, is een pijnlijke les maar dat is wat je verdiend hebt. En aan de andere kant is de vergeving: je hebt boete gedaan en het is voorbij. Dat is een moment om naar uit te kijken maar eerst volgen bijzonder oncomfortabele minuten!
Hoe gaat het bij jou?
Is dit ook zoals het bij jou gaat? Zijn er dingen die je toe zou willen voegen? Ik hoor heel graag je reacties! Registreer voor een account en deel je verhaal! Deze site wordt pas echt leuk als meer mensen aan het woord komen. Geneer je niet en kom erbij!