De “preek” / “scolding” als onderdeel van de straf
Als je billenkoek als straf krijgt, is er meestal een moment waarin de strafgever ingaat op het waarom: Heeft de persoon die straf krijgt voldoende inzicht waarom hij/zij wordt gestraft? Weet hij/zij wat er in de toekomst anders/beter moet?
Hoe belangrijk is dit voor jou? Is dit essentieel of geef/krijg je liever de meppen zonder al dat gedoe? Zijn er goede/slechte manieren om dit te doen? Wannee gebeurt dit het best (vooraf, tijdens, erna)?
Ik vind het een essentieel onderdeel van de correctie. Ik zal iemand eerst uitgebreid confronteren met diens gedrag, de mogelijke gevolgen en waarom ik iets anders verwacht. Ik hoor ook graag van degene zelf waarom het verkeerd was en wat ze beter of anders hadden moeten doen. De reden voor de straf moet duidelijk zijn voor beide partijen. Ik wil ook dat de ander voelt dat de komende correctie terecht en verdiend is. Wat mij betreft is het leereffect dan het grootst.
Het grootste deel van de preek is vooraf maar ik controleer gaandeweg de straf of de les is aangekomen. Zo niet, dan volgt meestal reflectie in de hoek, controlevragen en indien nodig meer preek en meer straf. Net zo lang tot de les erin zit. Soms duurt het even maar ik merk dat naarmate de billen roder worden, het inzicht bij veel bengels wel toeneemt!
Maak die billen maar eens bloot zodat we het over je gedrag kunnen hebben!

Een preek vooraf en aan het eind de afspraak wat in het vervolg moet gebeuren. Werkt het beste. De preek vooraf komt vaak behoorlijk binnen omdat het ook wel dingen zijn waarvan ik ook best wel weet dat het niet goed is. De eerste klappen voelen vaak dan ook geheel terecht aan.
Ik heb een enorme hekel aan de preek.
Bij ons zit deze aan het begin , in het midden en aan het einde . En het lijkt altijd eindeloos te duren.
Mijn man zorgt er voor dat ik heel goed weet waarom ik uiteindelijk over zijn knie beland.
Verontschuldigingen aanbieden zijn hierbij ook een vast onderdeel en daar heb ik zo mogelijk nog een grotere hekel aan.
Maar ik denk wel dat het een onderdeel is wat voor mij heel goed werkt. Het komt echt binnen en vaak schaam ik me voor mijn gedrag en vind ik zelf ook dat ik straf verdient heb.
Mijn man vergelijkt mijn gedrag dan soms met het gedrag van onze kinderen : …. zou het zelfde gedrag vertoond hebben als wat jij vanochtend vertoonde. En hoe oud is …. ook alweer? Juist ja : 5 jaar. Van … verwacht ik dergelijk gedrag maar bij jou verwacht ik echt een meer volwassen reactie ! Maat omdat jij je graag als een 5 jarige gedraagt zal ik je ook zodanig straffen .
En daarna pakt hij me dan bij mijn oor en brengt me naar de hoek om eens goed na te denken. Of nog erger , dan laat hij me mijn roze disney pyjama aantrekken en dan moet ik daarmee over de knie en vaak moet ik die dan voor straf de hele avond aan houden.
De preek , mijn schaamte voor mijn gedrag maar ook de schaamte voor het op die manier toegesproken en het vergeleken worden met onze 5 jarige dochter vind ik echt heel naar en werken daardoor heel goed als onderdeel van de straf.
Ik betrap me er ook echt op dat ik hoop dat het snel klaar is en dat hij me snel over de knie neemt voor het pak slaag . Dat doet pijn maar voelt als minder naar als de preek.
- 11 Forums
- 131 Onderwerpen
- 1,565 Berichten
- 0 Online
- 79 Leden
Deel dit met anderen:
- Klik om te delen op Mastodon (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Facebook (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen met Reddit (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op X (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om op Pinterest te delen (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op Telegram (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Klik om te delen op WhatsApp (Wordt in een nieuw venster geopend)
- Meer